Time check: nog vijf nachtjes slapen...
4 dagen getript door Frankrijk met biestje A., a.k.a. Panter. Wanneer file's en sterren kijken in de top tien van sfeermomenten terug te vinden zijn, ben je zeker dat het goed is geweest. Dit vooral dankzij mijn partner (lees panter) in crime, immer enthousiast en gezellig. Topgriet van Boechoutse makelij.
Flesje cava gekraakt met twee danseressen. Ik zie hen waarschijnlijk niet vaker dan twee keer per jaar, maar steeds blijkt onze band even sterk als in de tijd dat we nog wekelijks samen in de balletzaal stonden. Dan weet je dat je er twee ware vriendinnen aan hebt overgehouden.
Lunch met mijn meter. Ze gaf me voor ons afscheid nog een massage, "om alle zorgen te doen verdwijnen".
Ontvangst in het kattenparadijs van C. Even later stroomden ook mijn andere theatervrienden van Politikatoneel binnen. De bbq werd vervangen door een teppanyaki, maar vleezekes waren er met hopen, alsook pintjes, wijntjes en sangria! Ik kan niet ontkennen dat een krop in mijn keel groeide bij het besef dit jaar niet in het project van mijn favo theatergezelschap te kunnen meedelen. "Ik kan niet niet spelen", klonk het al snel.
Wat me ontroerde:
*Nick Miller calls birds 'windmice' and calls turtles 'shellbevers'.
*Gesprek met overenthousiaste man waarmee mijn vader vroeger performance acts opvoerde in de Leuvense aula's. Hij verliet zijn vrouw en vond na wat hij zo mooi omschreef als 'bezinnen en herbronnen' zijn geluk en een nieuw begin in het Land van Herve.
*Aflevering van 'Reizen Waes', Bhutan. Bevolking die zich afsluit van de wereld om hun geluk krampachtig te koesteren en te behouden, en hoe ze daarmee naar mijn aanvoelen net zoveel van hun geluk verliezen.
*"Ik word stabiel in mijn instabiliteit". Mijn beschonken gedachten zijn vaak verrassend verhelderend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten