And the fears that once controlled me, can’t get to me at all
Morgen is het zover. Nog steeds blijf ik gespaard van zenuwen en schrik. Misschien heb ik dit te danken aan de fantastische mensen met wie ik me mijn laatste dagen omringde. I saved the best for the last.
El Simme
Creatieve duizendpoot -u misschien bekend door hits als 'honden' en 'oud ijzer koper lood en zink'- verdiende een pintje of twee om zijn toelating voor het zevende jaar woordkunst-muziek te vieren. Voordat we over de liefde begonnen te palaveren besloten we nog snel samen een voorstelling te schrijven en te brengen. To be continued.
Los Poelemansos
Etentje voor de familie, al moesten we nonkel J. en gevolg missen. Zoals het Poelemansen toebehoort swingden de decibels de pan uit. Mooiste moment was wanneer vader met zijn twee zoons ironisch genoeg 'The green green grass of home' zong.
Las Biesjes
Afscheid in stijl vergezeld met veel gegiechel en gebabbel. De tafel was te klein om al mijn hartsvriendinnen eraan te verenigen. Dit was beslist het afscheid bij uitstek om nooit te vergeten. Al begon de avond typisch biesjes' met frietjes en Stassen, plots regende het verrassingen en attenties waar alleen een echt biest achter kan zitten. Woorden ontbreken me om deze heerlijke avond te beschrijven. Misschien helpen enkele sfeerbeelden jullie om de ongelofelijke liefde die ik voor deze ladies voel te vatten.
Las niñas
Wat me ontroerde:
*Snoepertje van een Bompa die me ten dans vroeg op een van de nummers uit zijnen tijd.
*Een nieuw ontwikkeld drankspel: het Biesjes Afscheidsdrankspel. Regels zijn simpel: iedereen brengt een afscheidsspeech, hij die in herhaling valt, moet drinken. Zorgt voor mooie situaties als "Ik ga jullie missen" "DRINKEN".
*Hoe die stapel spullen uiteindelijk toch -zij het knus bij elkaar gepakt- allemaal met me mee kunnen reizen. Een mens heeft niet veel nodig. Behalve kleedjes. Veel kleedjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten