You'll never shine if you don't glow
El aeropuerto
Veel te vroeg kwamen we aan in het piepkleine luchthaventje van Zaragoza. Alles netjes in orde, het gebouw zelf lijkt nieuw en verzorgd. Op slechts 1u40min vliegen van Charleroi is ZaZa de ideale citytrip-bestemming. Communicatiestudente D. die ook met mij hier aan San Jorge lessen zal volgen, vloog met me mee. Een busje reed ons door de buitenwijken van de stad, het landschap was op zijn minst verrassend te noemen. Desolaat. Dor en uitgedroogd. Enkele heuvels aan de horizon. Verder praktisch niets. Letterlijk. In het steppe/woestijnachtige land lijkt absoluut niets te kunnen groeien. Ik voelde me plots door Irak rijden, of Israël -maar dan veiliger, lieflijker. Al had ik niet verbaasd geweest moest ik Mozes of Jezus door deze vlaktes zien rondzwerven -Maria verscheen immers eerder al in Zaragoza.
La habitacion
Eerste halte was mijn nieuwe woonst. En die valt op zijn zachtst gezegd reuze mee. Dit niet het minst dankzij mijn moederkloek kotbazin R. Zij maakte al erg snel duidelijk dat ik op haar kan rekenen als ik iets nodig heb, wat dan ook. De Belgische gewoonte drie kussen te geven heeft ze ondertussen met veel goesting overgenomen. Spaans spreken is verplicht. Mijn kamertje is wel zonder twijfel de grootste, lichtste en mooiste. Een balkonnetje kijkt uit over mijn straat met nieuwe favoriete winkel 'Come Jamon' over mijn deur. Badkamers, living, keuken: check. Alles top top toppie. Even later stroomden mijn huisgenoten binnen. Eerst maakte ik kennis met N., fransman die hier leerkracht Frans is. Ik schrok even om zo'n klein oud mannetje (denk nu niet aan een tachtiger, de jongen is waarschijnlijk eind twintig) als huisgenoot te hebben, aangezien ik enkel Erasmusstudenten had verwacht hier. Hij hielp dra met het vertalen van mijn Frans naar het Spaans om het contact met Rosa te bevorderen. Huisgenoot twee, P., is de leader of the pack, dat werd al snel duidelijk. Super sympathieke kerel die me het reilen en zeilen in de Calle Miguel de Cervantes uit de doeken deed. "De grote badkamer is voor de vrouwen en de poessies", hoorde ik hem maar al te graag zeggen. Jammer genoeg verlaat hij ZaZa aan het einde van de week, na een stage van 25-urenweken te hebben voltooid (jawel, das 5u per werkdag, aloha!). Ier D. was vervolgens aan de beurt. Stilletjes, op zichzelf, maar daarom niet minder vriendelijk. Hij is op zoek naar een nieuw appartement, en zal dus ook binnenkort vervangen worden. Als laatste vulde een luide 'hola' van Spanjaard C. het huis. Zaragoza is zijn thuisstad. Met deze kerel valt zeker heel wat ambiance te beleven, even later kwam ook zijn vriendin op bezoek. Voor mijn Spaans is hij dus zeker een waardevolle aanwinst, hij geeft regelmatig feestjes in het huis met zijn Spaanse vrienden.
La ciudad
Hoe kan ik beschrijven hoe fantastisch ik deze stad vind? Ik had in alle eerlijkheid veel, maar dan ook veel minder van deze plek verwacht. Elk hoekje, elk kantje ademt die heerlijke Spaanse vibe uit. Een wandeling over de 'Meir' van ZaZa leidt me van mijn kot naar het historische centrum. Niet slecht, am I right? Drie volle dagen met de ouders en ik heb het gevoel dat we nog maar een kwartje van de stad hebben gezien, ondanks heel wat afgestapt te hebben. Alles, echt alles heb je hier en er valt bijgevolg ontzettend veel te doen en te beleven. Die twee dagen 'alleen' die ik nu heb zitten al overvol met plannen.
De toppertjes:
*Ongetwijfeld de Plaza Del Pilar: enorm indrukwekkend, majestueus en vooral grooooooot. In de grote kathedraal -El Pilar voor de vrienden- werden kindjes gezegend door een kusje te geven aan het kleed waarin Maria op de pilaar in Zaragoza verschenen is. Ook voorwerpen mogen even langs het gewaad geschurkt worden, zij het wel door de daarvoor bevoegde misdienaars in felblauwe nikes.
*De Seo, kathedraal die wat verder op hetzelfde plein ligt te lonken.
*Moors paleis Aljaferia
*Parque Grande José Antonio Labordeta, gigantisch park, prachtig mooi, en ik heb er zelfs papegaaien en de eerste Zaragozakatten gespot.
*De overdekte markt en de stierenarena: gewoon hardcore Spaans.
*Het klimaat: blue sky, aangename 30-37°, I love it!
*De tapas, jumzie!
Wat me ontroerde:
*Behoorlijk veel.
*Bedelaar die ons aansprak, we gaven hem de restjes van onze overvloedige bocadillos en patatas bravas. Even later zagen we hem de patatjes zorgvuldig tussen de broodjes leggen, hij kon het niet laten een ontbrekend snuifje zout toe te voegen.
*Kindje spelend in de fontein op de Plaza Del Pilar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten